Kącik Poezji

Są tacy ludzie, a znam ich wielu, którzy dla swoich choćby nawet najbardziej iluzorycznych pięciu minu, zrobią dokładnie wszystko, byle zaistnieć. W takim przypadku nie ma najmniejszego znaczenia, ani poziom wykształcenia, ani zajmowane stanowisko. Natomiast prawdą jest, że najczęściej dotyczy to wszelkiej maści miernot intelektualnych i zawodowych. - Czyż nie wyjątkowego okoliczności trzeba, by dobry kowal albo dobry fizyk, czy ekonomista, doznał takiej frustracji bądź umysłowego zaćmienia, dla których będzie się ważył narazić na szwank całą swoją reputację i dobre imię? - Co ja mówię, wręcz na śmieszność narazić!

W środowisku, takie postępowanie, to akt samobójczy więc zupełnie, ale to zupełnie bezwartościowy. Ale miernota - a jakże - ta postawi każdego konia, przy tym najlepiej nie swojego, byle tylko wziąć udział w gonitwie pod tytułem - zatracenie! Tylko dlatego takie persony, niczym perszerony pchać się będą na taborety, krzesła i stoły, z gracją godną podstarzałych lowelasów, chociaz meble te akurat nie im przynależne. Wlazłszy, będą do nas wymachiwać, przemawiać, rzucać w nas prośbą, groźbą i klątwą, czasami gniewem i szyderstwem. Gotowi na każde świństwo, potwarz i pomówienie. Niecierpliwi, rozpychający się krzykacze!

Po jakimś czasie będzie im mało, zatem zaczną się wspinać na te drabiny. Z tych, jako niezwyczajni do poruszania się na wysokościach nie dla nich przeznaczonych, co i rusz będą spadać - trudno się dziwić - bo i nie dla nich ten przyrząd. Niekiedy sami lecieć będą, przez niedbalstwo. Innym razem, zepchnięci przez konkurenta dla rzekomego lauru. Będą się tak wspinać bez skutku, aż do skutku - spadać i karleć, a mimo to nie przestaną, bo taka to ich marna natura.
Wreszcie skarleją, na tyle, że wspiąwszy się zaczną niknąć, i w pewnym momencie znikną całkiem. W bezbarwnej dali przepadną. nikt na nich nie wspomni, nikt na nich kamienia nie położy.
Historia zna wiele przypadków takich wspinaczek i równie niespodziewanych zniknięć.
Ale wcale nie trzeba odwoływać się do historii, po co! Wystarczy rozejrzeć się wkoło. Czasami wejrzeć w nikczemne własne lustro.

Ostatnio edytowany przez kropek (2014-02-28 17:27:54)